Scoliose
Scoliose is voor velen een vreemd, onbekend woord. Toch komt scoliose regelmatig voor. Van elke duizend mensen hebben er 40 scoliose, van wie vier in ernstige mate. Scoliose is een scheefgroei van de wervelkolom. Scoliose betekent in strikt medische zin een 'zijwaartse wervelkolomkromming'. Het is een afwijking die meestal in de kinderjaren begint, omdat de groeiende wervelkolom er zeer ontvankelijk voor is. De meest getroffen leeftijdsgroep is die van acht- tot twaalfjarigen. Studies wijzen uit dat een scoliose 2 maal meer bij meisjes dan bij jongens voor komt. Hoe eerder een scoliose ontdekt en behandeld wordt, des te meer kans op genezing er is.
Wanneer en waardoor ontstaat een scoliose?
Scoliose is soms al bij de geboorte aanwezig, maar openbaart zich meestal tijdens de groei van baby naar volwassene, vaak rond de leeftijd van tien jaar. De oorzaak kan liggen in afwijkingen van het bot, de zenuwen, de spieren of het bindweefsel. Ontelbare gewrichtsbanden en spieren staan in verbinding met de wervelkolom. Deze gewrichtsbanden en spieren lopen (in een gelijk aantal) aan beide kanten van de wervelkolom. Normaal gesproken is de rek aan iedere kant gelijk, waardoor de wervelkolom mooi in het midden blijft. Maar als een paar spiergroepen aan de ene kant meer rek hebben dan aan de andere kant van de wervelkolom, ontwikkelt zich een kromming (curve). Elke spier in ons lichaam wordt gestimuleerd door zenuwen, die de motorische zenuwimpulsen van de hersenen aan het spierweefsel doorgeven. De spier trekt overmatig samen als er iets extreems gebeurt waardoor de motorische zenuwimpulsen worden overgestimuleerd. Als dit gebeurt bij een spier die langs de wervelkolom loopt, trekt deze spier samen met als gevolg dat er een kromming in de wervelkolom wordt veroorzaakt. De oorzaak van overstimulering van een zenuw kan een blokkade in de wervelkolom zijn. In 80% van de gevallen is de oorzaak van een scoliose die onstaat tijdens de groei echter onbekend. Een scoliose kan ook pas op latere leeftijd ontstaan. Vaak is dit een gevolg van het verouderingsproces.
Wat houdt het hebben van een scoliose in?
Scoliose geeft - zeker bij kinderen - op zich geen pijn, maar kan wel een vermindering van de longwerking tot gevolg hebben. Op latere leeftijd kan scoliose wel leiden tot pijn en vermoeidheid. Is de scoliose op latere leeftijd ontstaan dan geeft zij vaak veel pijnklachten en bewegingsbeperkingen. Hoe eerder een scoliose wordt ontdekt, des te beter kan de behandeling zijn. De behandeling is er in de eerste plaats op gericht verdere verkromming van de wervelkolom tot stilstand te brengen. Vaak neemt de behandeling jaren in beslag.
Wat kan de chiropractor betekenen?
De chiropractor onderzoekt de wervelkolom en zal proberen de gefixeerde stijve gebieden soepeler te maken. Hierbij wordt rekening gehouden welke richting de wervelkolom opbuigt. de scoliose moet echter niet te vergevorderd zijn. Wanneer er rontgenfoto's gemaakt zijn zal de chiropractor die opvragen.
Zijn lichamelijke oefeningen effectief voor tieners met scoliose?
Een programma met lichamelijke oefeningen kan de longfunctie jonge volwassenen met scoliose verbeteren, beweren onderzoekers in Brazilië.
De scoliose is een abnormale zijdelingse kromming van de wervelkolom. In zwaardere gevallen, kan de thorax (de borstkas) zodanig worden vervormd dat het ademhalings-problemen kan veroorzaken. Verzwakte musculatuur veroorzaakt mede het gebrek aan conditie bij de tieners met scoliose, verklaren de auteurs. Er zijn slechts weinig onderzoeksrapporten die het effect van fysieke rehabilitatie (lichamelijke revalidatie) op ademhalingsfunctie bij scoliosepatiënten beoordeelden.
Vera Lucia dos Santos Alves, van het Ziekenhuis van Santa Isabel te Sao Paolo, en zijn collega's testen de longfunctie van 34 jonge mensen met scoliose voor en na een programma van 4 maanden van lichamelijke oefeningen.
De patiënten hadden zulke forse scoliose dat ze voor correctieve chirurgie in aanmerking zouden komen. Het programma bestond uit zittingen van één uur, drie keer per week, met de nadruk op aërobe oefeningen.
De deelnemende patiënten misten gemiddeld 1,6 zittingen van het totale programma van 50 zittingen. Na het revalidatieprogramma toonden de patiënten significante verbeteringen van de kracht en de capaciteit van hun ademhaling. De ademhalings- en hartfrequentie verminderden beduidend na het trainingsprogramma. Ook waren er significante verbeteringen van de loopafstand bij de 6 minuten looptest.
De onderzoekers concludeerden dat de fysieke activiteit tijdens het trainingsprogramma gunstig uitpakte voor patiënten met een scoliose die voor chirurgische correctie in aanmerking komen (Bron: Chest, Augustus 2006).